မီးေက်ာင္းတက္ သိုက္

ဒေယာ နႏြမ္း၊အက်ၤ ီ နႏြမ္းႏွင့္ လူတစ္ေယာက္မီးေက်ာင္းတက္ ရြာသို. ခ်ဥ္းကပ္လာသည္။ ထိူလူ၏ မ်က္ႏွာမွာ သန္.ရွင့္ၾကည္လင္လ်က္ဟိျပီး အျပံဳးပန္းတိ ေ၀ဆာနိန္သည္။ ထိုလူသည္ လမ္း၌တိြေသာလူမ်ားကို ဖေဖာ္ရရြယ္ႏွဳတ္ဆက္ျပီး သတင္းမီးျမန္း
ေသာေၾကာင္း ဆံုတိြေရလူတိက ကေကာင္းသေဘာ မေႏွာ ျဖဴစင္ေၾကာင္းမွတ္ခ်က္ပီးကတ္ေလသည္။ ထိုလူ၏ နံမည္မွာ စိန္ေက်ာ္လွျဖစ္ျပီး၊ မီးေက်ာင္းတက္ရြာသို. လာျခင္းအေၾကာင္းရင္းကို ယင္းသူကလြဲျပီးေက တစ္ေယာက္လဲ သိႏိုင္ဖို.မဟုတ္ပါ။ ယေကေလ့
စိန္ေက်ာ္လွ အမူအရာကို သံုးသပ္ျခင္းအားျဖင့္ သူသည္ ခရီး၀ီးက လာသူ သူစိမ္းတစ္ယာက္ဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ ထူးဆန္းသည္မွာ စိန္ေက်ာ္လွသည္ ရြာငယ္၊လူရြယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး၊ လူသူခရီးမလားေသာ
မိုးရာသီတြင္မိေက်ာင္းတက္ရြာလူၾကီးအိမ္သို.ဦးတည္လာနိန္ျခင္းျဖစ္သည္။ ရြာလူၾကီးအိမ္သို.အေရာက္ ရြာလူၾကီးက " ဇာ အကူအညီ ပီးရဖို.လဲ ေမာင္ေသ်ွ" ဟုမီးေသာအခါ ။ စိန္ေက်ာ္လွက " ဟုတ္ပါယင့္ အခင္ၾကီး၊ အကြ်န္နံမည္ စိန္ေက်ာ္လွလို.ေခၚ
ပါေရ၊ အဂုပိုင္ မိုးရာသီမွာ ေဒရြာကို လာရစြာက ၊ေဒမိေက်ာင္းတက္ရြာမွာ လယ္တစ္မိုးအငွားခံ ခ်င္လို.ပါ၊ တစ္ႏွဳစ္ကိုစပါးအေတာင္း ၁၀၀ ပီးပါ" ဟု ပပြင့္လလင့္ ေျပာလာေသာေျပာလာေသာ စိန္ေက်ာ္လွအား ရြာလူၾကီးက တိြတိြခ်င္းသေဘာက်ေလသည္။
"ေအး၊ ေမာင္ေခ်... အခင္ၾကီးရို.မွာလဲ၊ လယ္ ၀ါး ၂၀၀၀ ေက်ာ္ေတာင္ဟိေရ၊ အငွားသား ေနာက္ထပ္ တစ္ေယာက္လိုနိန္စြာနန္. ကြတိယာ။ မင္း ငါရို.အိမ္မွာ နိန္။ ငါရို.အိမ္မွာလုပ္ဖိ" စိန္ေက်ာ္လွသည္ ေပ်ာ္လံုးဆို.လ်က္" အကြ်န္ သစၥာဟိဟိ၊အလုပ္ၾကိဳး
စားလုပ္ပါေမ။ အခင္ၾကီး၊ ကေကာင္းေက်းဇူတင္ပါေရ၊" ဟုကတိပီးလိုက္ေလသည္။ ထိုေနာက္ ရြာလူၾကီး သည္ သူသမီး အငယ္ဆံုး စိန္သႏၱာ အား စိန္ေက်ာ္လွ ႏွင့္ မိတ္ဆက္ပီးေလသည္။ ပပြင့္လလင့္ႏွင့္ ခင္မင္စရာ ေကာင္းေသာ စိန္ေက်ာ္လွအား ရြာ
လူၾကီးသမီးမွာျမင္ျမင္ခ်င္း ခင္မင္မိေလသည္။
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxx

စိန္ေက်ာ္လွသည္ အလုပ္ကို မခိုမကပ္လုပ္ျပီး အစီအမံေကာင္းမူးေၾကာင္း ရြာလူၾကီးလည္းတစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ခ်မ္းသာလာေလသည္။ သံုးႏွစ္၊သံုးမိုး မခိုမကပ္ အလုပ္ၾကိဳးစားလုပ္ေသာ စိန္ေက်ာ္လွအား မိေက်ာင္းတက္ တစ္ရြာလံုးက ကိုယ္ရြာသားအရင္း
ခေခါက္ပိုင္ခင္မင္ကတ္ေလသည္။ စိန္သႏၱာမွာေလး စိန္ေက်ာ္လွကို စိတ္ထဲ၌ ၾကိတ္၍ ခ်စ္စိတ္၀င္နိန္ေလသည္။ ယေကေလ့ စိန္ေက်ာ္လွမွာ သူမကို ေမာင္ႏွမ အခ်စ္ႏွင့္ရာခ်စ္နိန္ေသာေၾကာင့္ နားမလည္ႏိုင္ပါ။ ပုရြက္စိႏွင့္သကာမွာ သကာလာရိုးထံုးစံ
မဟိပါ။ အမွန္မွာ စိန္ေက်ာ္လွလည္း သူမကို မိတၱာ သက္၀င္လ်က္ဟိျပီး အထင္လြဲမွာ;မည္ စိုးေသာေၾကာင္ဟန္ေဆာင္နိန္ရျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။

တနိ။ စပါးပင္ေခ်တိ လီပြြီေခ်တိနန္.အတူ ယိုင္းႏြဲကနိန္သည္။ စိမ္းစိုနိန္ေရ စပါးပင္ေခ်တိၾကား၊ အီးျမၾကည္လင္ေရ လီေခ်တိသ်ွဴလ်က္ စိန္ေက်ာ္လွ တစ္ေယာက္ထဲပ်ိဳးႏွတ္နိန္ေလသည္။ စိတ္ထဲမွာလည္း လီးနိန္ေရပိုင္၊ေပါ့နိန္ေရပိုင္ခံစားနိန္ရသည္။
အမည္ေဖာ္မျပႏိုင္ေသာ စိတ္အာရံုတစ္ခုႏွင့္ စိန္ေက်ာ္လွက်င္ကိုင္နိန္ရသည္။၁၁နာရီ ေက်ာ္လားစြာကိုပင္ စိန္ေက်ာ္လွအရိပ္မက်လိုက္ စိန္သႏၱာ ထမင္းက်ိပ္ဆြဲလ်က္ ကန္းသင္းထက္က လွမ္းေခၚမွ သတိျပန္၀င္လာသည္။ "ကေကာင္းအလုပ္ေကာင္းစြာ
ပါမလား၊ အသူအတြက္ခ်င့္၊ ထမင္းလားစား အနားယူခလိုက္ပါဖိ၊ကိုစိန္ေက်ာ္လွ" ဟုစိန္သႏၱာက ရီလာေျမာင္းပီး အစေဖာ္ပီးလိုက္သည္။ စိန္ေက်ာ္လွသည္ သူမကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ျပီး ခေမာက္ထက္၌ထိုင္လ်က္ ထမင္းကို မစားခ်င္၊စားခ်င္စားနိန္သည္
။စိန္သႏၱာကိုလည္း စကားတစ္ခြန္းေလ့ျပန္မေျပာပါ။ စိန္သႏၱာ ေလ့ စိန္ေက်ာ္လွကို နားမလည္စြာႏွင့္ တတိန္းေခ် အကဲခတ္နိန္သည္။ တနားေခ် အၾကာတြင္စိန္ေက်ာ္လွသည္ တစ္စံု တစ္ခုကို ဆံုးျဖတ္ခ်လိုက္ျပီး စကားစလာသည္ " သႏၱာ.... နင့္ရို.အိမ္မွာ
ငါ အလုပ္လုပ္စြာ ၃ ႏွစ္ ၃မို. ၾကာယာေဟ......။ ငါ့ကို အႏွဳံလက္နန္. ေရႊခြက္ကို ႏွိဳက္ခ်င္ေရလို. မစြပ္စဲေက့ ဖိ..။ ထိုမွာ ၾကည့္လိုက္ စပါးပင္ေခ်တိ ယိန္းက နိန္ကတ္ေတမလား။ ယင္းစပါးေခ်တိပိုင္ ငါ့ႏွလံုးသားေလ့ နင့္နန္. စဆံုတိြေရ နိကပင္......"
စိန္ေက်ာ္လွ စကားမဆံုလိုက္ စိန္သႏၳာ လယ္စြ ကန္းသင္းတိအတိုင္ အ၀ီးကို ျပီးထြက္လားလီသည္။ စိန္ေက်ာ္လွမွာ သူ.စကားလြန္လားသည္အထင္ႏွင့္ သူမေနာက္သို. ထမင္းေလာင္ပြန္းကိုခ်လ်က္ အျပီးလိုက္လာသည္။ အဆံုးမဟိေသာ စိမ္းစိုေရ လယ္ျပင္တိကို
ျဖတ္ေလ်ာက္ျဗီး ျပီးေနာင္ စိန္သႏၳာျဗဳန္းဆိုရပ္လိုက္သည္။ စိန္ေက်ာ္္လွ သည္ သူမအပါးသို. စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္တိုးကတ္လိုက္ျပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆိုင္လိုက္စဥ္တြင္ သူမမ်က္ႏွာတြက္ အျပံဳးတိ မိုးရာသီ ပန္းေခ်တိပိုင္ ပြင့္လန္းနိန္သည္ျမင္လိုက္ရသည္။
စိန္ေက်ာ္လွသည္ ၀မ္းသာလံုးဆို.လ်က္ စကားအထစ္ထစ္ျဖင့္ " သႏၳာ.... နင္... ငါ့..ငါ့ ကို ခ်စ္ေတ မလားေယနန္း" ဟုေျပာဆိုလ်က္မိမိ၏ အခ်စ္ေခ်ကို ရင္ခြင္ထဲ ထိုးသြင္းေပြ.ဖက္လိုက္သည္။ စိန္သႏၳာေလ့ အလိုက္သင့္လိုက္ပါလ်က္" ေအမွာ ေစာင့္နိန္
ရစြာ ၃ႏွစ္ ၃မိုးဟိယာ၊ ကိုစိန္ေက်ာ္လွ" ခ်စ္စဖြယ္ေျပာလိုက္ခ်ိန္တြင္ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ရို.၏ ႏွလံုးသားမ်ားသည္ စိမ္းစိုေသာစပါးပင္ေခ်၊လီပီြေခ်နန္.အတူ ယိန္းႏြဲလိုက္ပါ ကခုန္နိန္ကတ္လီသည္။

စိန္သႏၱာႏွင့္စိန္ေက်ာ္လွရို. မဂၤလာပြဲသည္ တအုန္းအုန္းစည္ကားလီသည္။ ထိုဇႏွီေမာင္ႏွံရို. ၏ ႏွစ္လ၊ရက္မ်ားသည္ သာယာခ်မ္းေျမ့၊ေပ်ာ္ရြင္စြာကုန္ဆံုးလားလီသည္။ ၁ႏွစ္ႏွင့္ ၅ လၾကာျပီးေနာက္ စိန္သႏၳာကိုယ္၀န္ရလီသည္။
xxxxxxxxx ၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀ xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

စိန္ေက်ာ္လိူင္သည္ သူ၏ ဂြ တြင္ ကြ်ဲေက်ာင္လွ်င္အနားယူရန္အတြက္ တဲအိမ္ေဆာင္လ်က္ဟိသည္။ သူသည္ အလုပ္၌စိတ္မ၀င္စားဘဲ ဂနာမျငိမ္ျဖစ္လ်က္ဟိသည္။ အုန္းမိုးနိန္ေသာသူ၏လက္မ်ားသည္ တုန္လ်က္ဟိျပီး ခြ်ဲမ်ားလည္း အလံုးလိုက္
က်လ်က္ဟိေလသည္။ သူ၏မ်က္လံုးအစံုသည္ ပေဠဠိ ဆန္လ်က္ဟိျပီး တစ္စံုတစ္ခုကို အေလးအနက္ စဥ္စားနိန္ ႏွင့္ ၀မ္းနည္း၀မ္းသာ ေရာပြတ္လ်က္ဟိသည္။ ကေကာင္းမၾကာလိုက္ သူသည္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အခိုင္အမာ ခ်လိုက္ျပီ တဲအမိုးထက္က ေအာက္
သို.ဆင္းလာေလသည္။ ျပီးေနာက္ သူမယားအား " သႏၳာ အုန္းမိုးဖို. ႏွီးကုန္လားယာ။ အကို ႏီွးနည္းနည္းထို.ပီး"ဟုေျပာလီသည္။ ႏီွးတစ္ခါေလ့ မထိုးဖူးေသာ သူမယားက ႏွီးမထိုးတက္ေၾကာင့္ ျပန္ေျဖေရခါ "ေအာ္ ....သႏၳာကလည္း ႏီွးထိုးေရ ဆိုစြာ အလြယ့္ေခ်
၊ ယာ ေဒဓားကို ကိုင္ ေဒပိုင္ကိုင္...။ေဒမွာက ရခြန္း..ေအး ေအး .. ဟုတ္ယာလာ..ဟုတ္ေတ"စသည္ျဖင့္ သင္ျပလီသည္။ လင္သည္ကိုခ်စ္ရေသာ ၀န္းၾကီးမ စိန္သႏၳာသည္ မတတ္တတ္ႏွင့္ႏီွးလိုက္ထိုးေသာအခါ ကေကာင္းမၾကာသူမ လက္ကိုႏီွးျပတ္လား
ေလသည္။ စိန္ေက်ာ္္လွသည္ အသင့္ပ်င္ထားေသာ ဂြမ္းစျဖင့္ သူမယား သီြးတိ ကိုသုတ္လိုက္ျပီး အက်ၤ ီ အိပ္၌ ၀ွက္ထားလိုက္ေလသည္။ ဒေယာအဆိုးစ တစ္စျဖင့္ သူ.မယားလက္ကို ပန္းပီးျပီးေနာက္ " သႏၳာ ငါ အေပါ တစ္ေခါက္လားလိုက္ေမ။ အဂုခ်က္
ခ်င္းျပန္လာဖို.စြာရာ" ဟုေျပာျပီ သူတစ္သက္လံုးစီစဥ္လာေသာအရာကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို. ျခီလွမ္းတိ မိေက်ာင္းတက္ေခ်ာင္းဘက္ကို ဦတည္လိုက္သည္။ သူသည္ေခ်ာင္းကမ္းနား၌ ထိုင္လ်က္ နံမည္မသိေသာ ဂါထာတစ္ပုဒ္ကို မန္းမူတ္လိုက္ရာ
ရီထဲက မီးေက်ာင္းၾကီးတစ္ေကာင္ စင္း၍ေပၚလာလီသည္။ စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္နိန္ေသာထိုမီးေက်ာင္းၾကီးစိန္ေက်ာ္လွအပါးသို.ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ သူသည္ ကိုယ္၀န္သည္မ စိန္သႏၳာ၏ သီြးဂြမ္းစကို မီးေက်ာင္းၾကီးဘက္ကို ပစ္ေပါက္လိုက္သည္။
မီးေက်ာင္းၾကီး၏ လ်င္ျမန္ေသာ လူပ္ရွားမူသည္ ခ်က္ခ်င္းရပ္သားလားျပီး စိန္ေက်ာ္လွရိွတြင္ ေရႊတံုးၾကီးမိေက်ာင္းအသြင္သို.ေျပာင္းလဲလားလီသည္။ သူသည္ထိုေရႊမီးေက်ာင္းၾကီးကို ရီထဲက ဆယ္ယူလ်က္ မ်က္စိႏွလံုးကိုေဖာက္ျပီးမ်ိဳခ်လိုက္သည္။
ယင္းေနာက္သူသည္ ၀ိဇၹာရလ်က္ မီးေက်ာ္တက္ရြာသို. ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ပ်ံတက္လားလီသည္။ သူသည္ ေယာကၡမ အိမ္ေခါင္ထက္၌ရပ္နားလ်က္ ...." သမီးတစ္ေယာက္ကဆံုးလီယင့္၊ ေခ်ာင္းကမ္းနား ေရႊမီးေက်ာင္းတစ္ေကာင္ထားခယင့္၊ သမီးတစ္ေယာက္ကဆံုးလီယင့္၊
ေခ်ာင္းကမ္းနား ေရႊမီးေက်ာင္းတစ္ေကာင္ထားခယင့္၊ သမီးတစ္ေယာက္ကဆံုးလီယင့္၊ ေခ်ာင္းကမ္းနား ေရႊမီးေက်ာင္းတစ္ေကာင္ထားခယင့္၊" စသျဖင့္ ၃ၾကိမ္တိုင္တိုင္ေအာ္ေျပာလ်က္ ေကာင္းကင္ကို ပ်ံတက္ေပ်ာ္ကြယ္လားလီသည္။ ရြာလူၾကီးလည္း အသံၾကား၍ အရုပ္မျမင္လိုက္ရေသာသူ.သမက္ စကားကို ေ၀ခြဲမရ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္နိန္လီ၏။ ေယဘင္ေကေလ့ ရြာသားတိ ကိုေခၚယူလ်က္ မီးေက်ာင္းတက္ေခ်ာင္းနားကို လားၾကည့္ေသာအခါ စိန္ေက်ာ္လွ ေျပာခေရအတိုင္ ေရႊမီးေက်ာင္းတစ္ေကာင္ တံုးစင္း စင္းနိန္လီ၏။ ထိုမွတစ္ခါ စိန္ေက်ာ္လွ ဂြ ကိုလားၾကည့္ေသာအခါ ေဆာက္လုပ္စ တဲအိမ္ထ၌ စိန္သႏၳာ ကိုယ္၀န္အျပည့္ႏွင့္ သီဆံုးနိန္သည္ကို ၀မ္းနည္းၾကြီကြဲစြာတိြဟိရကတ္လီသည္။ ထိုနိန္.မွစ၍ သိုက္ဆရာ စိန္ေက်ာ္လွအေၾကာင္းသည္ မီးေက်ာင္းတက္ရြာတြင္ ေဆြမ်ိုဳးစဥ္ဆက္ေျပာျပကတ္လီသည္။

က်မၼာကတ္ပါဇီ။

ေအးေမာင္(ရင္အံုေတာ္ဓာတ္)